Rolf Hoekstra

Syria is Homesick, سوريا حنين للوطن
Print on wood, 150 x 200 cm, 1971/2016, Rolf Hoekstra

De zo kenmerkende zuilenformatie in Palmyra, bruid van de Syrische woestijn, in het beeld hierboven is verwoest. Dat meldde de Syrische Staatstelevisie vrijdag 20 januari 2017.

Rolf Hoekstra maakte 'Syria is Homesick' toen de achttien meter hoge zuilen in het zogenoemde Tetrapyloon nog overeind stonden. En wel ter gelegenheid van de expositie in Kade40 naar aanleiding van de uitreiking van de dertigste Geuzenpenning in de Grote Kerk van Vlaardingen. Koningin Máxima was bij die uitreiking aanwezig, 14 maart 2016.

Rolf Hoekstra noemde de man in het frame symbolisch al-Leman, oftewel Alleman, the Dutch Everyman. "Want zijn wij niet allemaal ontheemden sinds wij uit het Paradijs zijn verdreven? Daarom proberen wij even inhumaan als egocentrisch ons thuisparadijs tegen Framedelingen te beschermen door hen óf terug te sturen óf op te sluiten in een asielzoekerscentrum. Terugsturen? Dat gaat de komende tientallen jaren niet gebeuren. Want aan de grenzen van het Syrische ex-Paradijs staan mannen en mogelijk ook vrouwen met vlammende zwaarden.

Syrië met zijn naar schatting een half miljoen doden sinds het begin van het conflict, nu zeven jaar geleden , 1,9 miljoen gewonden en miljoenen ontheemden, met al zijn kunstschatten en eeuwenoude stadsgezichten is één grote ruïne geworden. Syrië? Dat is verwoesting in veelvoud. Zelfs wat al door de tijd tot ruïne was vervallen, is alsnog nog eens geruïneerd en met de grond gelijkgemaakt.

De overlevering van de moslims (hadith) zegt dat de Eindstrijd (al-malhamah al-kubra), de Apocalyps, het Armageddon tussen het Oosten en het Westen zich zal afspelen op de Syrische velden. Als een voorteken van deze Eindstrijd wordt genoemd het verschijnen van zwarte vlaggen uit Khurasan, een groot gebied in het Oosten. Geheel in de geest van Mohammed, die ook met zwarte standaarden vocht. Volgens de vertolkers van het 'ware geloof' binnen de Islam moeten we terugkeren naar de leefwijze ten tijde van de profeet Mohammed in de zevende eeuw. Maar liever nog willen zij dat de Eindstrijd zal losbranden op de Syrische velden om daarmee tevens het einde van de menselijke geschiedenis te forceren.

Rolf Hoekstra maakte de foto van Palmyra tijdens een rondreis door het Midden-Oosten in 1971. Het gipsen afgietsel van de man in de bar, 10 bij 15 cm, vond hij in een kringloopwinkel. Hij weet niet wie hiervan de ontwerper is. Wie weet het wel? Dan houdt Rolf Hoekstra zich aanbevolen, want dan kan hij deze man of vrouw recht doen!

Palmyra

“Volg de trucksporen maar”, zeggen ze in Damascus als ik anno 1971 hun mijn plan voorleg met mijn volksmobiel Palmyra te bezoeken, een rit van 230 kilometer in noordoostelijke richting, midden in de Syrische woestijn.

De banden van mijn voertuig doen het stof opkolken in wolken van rook. Manshoge tornadootjes woestijnzand met een doorsnede van nog geen meter volgen de auto of wervelen vlak voor me voorbij. Ze doen denken aan de djinn, woestijngeesten, bovennatuurlijke onzichtbare wezens, volgens de Koran door Allah geschapen uit rookloze vlam. Volgens een legende hebbben de djinn Palmyra gebouwd. Misschien hebben de derwisjen aan hen hun extatische duizelingwekkende draaiende dans ontleend. Als ik dwars door zo’n mini-wervelstormpje rijd doen ze de auto even heen en weer schudden.

Ik draai de raampjes van de auto dicht, want de wind is zo heet dat ik haar liever niet op mijn huid voel.
Na ongeveer vijftig kilometer durf ik niet verder te rijden. De sporen waaieren alle kanten uit. Driehonderdzestig graden rondom niets dan zand. En niemand om de weg of, beter, de juiste richting te vragen. Volgens de woestijnverhalen loop ik kans de beschaafde wereld te verliezen alsof het een tovertapijt is, opgerold door een djinn met mij er in. Want er zijn goede en slechte djinn, maar ook djinn van de onberekenbare soort. Ik keer op m’n bandensporen terug en ben blij als ik weer de contouren van de hoofdstad Damascus zie, ooit dichterlijk 'vederbos van de paradijspauw' genoemd.
De bruid van de woestijn is een moeilijk te benaderen vrouw. Voorlopig blijft ze ongenaakbaar achter haar sluier verborgen, een bruid waardig. Dat dan weer wel.

Maar, en dat hoor ik nu voor het eerst, van Homs uit gaat er ’n weg rechtstreeks naar Palmyra, ongeveer twee uur rijden. Een makkie dus. Ik rijd de route naar Homs terug en inderdaad, de weg is aanwezig. Dus vertrek ik de volgende morgen heel vroeg om zo lang mogelijk te profiteren van de ochtendkoelte. Als de zon rood en groot opkomt, rijd ik de eindeloze stilte binnen. Af en toe een dorpje, bestaande uit een paar lemen huisjes in koepelvorm. Vrouwen in donkerblauw fluweel met hel-oranje hoofddoek halen water in metalen kruiken die ze op het hoofd dragen. Soms een bedoeïenentent, een kamelenherder. In de verte een violette berg. En dan niets meer. Leegte. Totdat vanuit haar eenzaamheid Palmyra verschijnt. De bruid heeft haar sluier opgelicht en verbijstert mij door haar schoonheid. Een gift door vele eeuwen heen naar nu, anno 1971.

Salomo
Palmyra (Arabische naam Tadmor) dankt haar naam aan de dadelpalmen die groeien aan het tikkeltje zoute water van het inmiddels drooggevallen riviertje de Efga. Reeds tweeduizend jaar voor Christus was hier sprake van een nederzetting. De stad zou door Salomo zijn gebouwd, in elk geval versterkt volgens de Bijbel, II Kronieken 8 : 14. De oase groeide in de eerste eeuwen na Christus uit tot een handelscentrum van steeds grotere importantie. Karavanen uit China, India en Perzië ontmoetten hier hun handelspartners aan het einde van de Zijderoute tussen oost en west.

Palmyra dankte haar politieke ontwikkeling en economische groei in feite aan haar isolement. Terwijl het gehele Midden-Oosten onder Romeinse invloed kwam, behield Palmyra min of meer haar onafhankelijkheid. Onder keizer Hadrianus, die de stad in 129 na Christus persoonlijk heeft bezocht, kreeg Palmyra zelfs het recht van vrije stad binnen het Romeinse keizerrijk. Het was in deze periode dat de stad het toppunt van haar macht en rijkdom bereikte. De indrukwekkende ruïnes stammen uit deze tijd.
Schatrijk geworden Arabische stamhoofden schakelden Grieks-Romeinse stedebouwkundigen en architecten in om hun stad te doen wedijveren met de fraaiste steden van het Romeinse rijk.

Belasting

De senaat van Palmyra wist namelijk enorme bedragen te vergaren door belasting te heffen op de overslag en de im- en export van goederen. De befaamde vijf meter lange stèle uit 137 AD, waarin de belastingtarieven van Palmyra staan gebeiteld, bevindt zich thans in de Hermitage te Leningrad. Op dit blok van zandsteen kan men precies in 400 regels Grieks en Aramees aflezen wat er zoal in de oudheid werd verhandeld: zijde, parels, parfums en gedroogde vis uit het meer van Tiberias, wijn, ivoor, edelstenen, zwart ebbenhout, goud, zilver en brons, glaswerk, maar ook kameelhuiden en slaven.
De vernielingen door strijders van Islamitische Staat zijn opnieuw een bewijs hoe belangrijk het is dat kunstschatten niet altijd naar de plaats van herkomst terugkeren, zoals historici wel bepleiten. Want daar zijn ze niet altijd veilig.
Het Museum van Oudheden in Leiden bijvoorbeeld bezit een paar portretten van mannen, alsmede van een vrouw met een kind, uit kalksteen gehouwen bustes in reliëf die dienden als sluitsteen van graven in Palmyra. Een schitterend voorbeeld daarvan is het portret van de rijke en voorname dame Shalmat met haar dochtertje Aqimat (zie foto) uit de tweede eeuw na Christus. Ook dergelijke afbeeldingen in de voor Palmyra zo kenmerkende graftorens rond de Syrische stadsruïnen zijn vernield. Priesters, hoge ambtenaren, militairen en rijke kooplieden lieten zich in die torens begraven. Men neemt aan dat de graftorens van wel vijf meter hoog oorspronkelijk als sieraad hebben dienst gedaan, gebouwd op de grafkamers ondergronds. Later, nadat de grafkamers volraakten, begroef men de dode familieleden in de torens.
Dat gebeurde in nissen, afgesloten door stenen deksels met afbeeldingen van de overledenen. Sommige torens konden aan zo'n vierhonderd doden een laatste rustpaats bieden. Uit onderzoek is gebleken dat deze graftorens een rol speelden in het economisch klimaat van Palmyra. Wanneer kooplieden in financiële moeilijkheden geraakten, werden deze graftorens verhandeld.

rechts op de foto de voor Palmyra zo kenmerkende graftorens

Zenobia
Gedurende de rijke geschiedenis van Palmyra is er één vrouw geweest die een roemruchte rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de stad, maar die tevens het begin van haar ondergang heeft ingeluid. Het was de beeldschone, geleerde en ambitieuze koningin Zenobia. Zij was de vrouw van de militaire heerser Septimius Odainath die de Perzische koning Saphur versloeg en zich bekleedde met de titel Koning der Koningen in ongeveer 252 na christus. Echter, een paar jaar later wordt hij vermoord en zijn weduwe Zenobia volgde hem op.
Gebruik makend van het verval van het Romeinse rijk, veroverde zij met haar talrijke kameelruiters heel Syrië, Palestina, Mesopotamië, Klein-Azië en zelfs Egypte. Confrontatie kon niet uitblijven. Keizer Aurelianus moest wel de wapens opnemen tegen deze oosterse schoonheid die, dankzij haar ruiterij van duizenden kamelen, enorme rijkdommen én de bescherming die de eenzaamheid van de oasestad midden in de Syrische woestijn haar bood, zich onoverwinnelijk achtte. Romeinse legioenen belegerden de stad en plunderden haar in 272.
De koningin slaagde er in per kameel te vluchten. Maar voordat ze de Eufraat had bereikt om die over te steken en de Perzen tegen de Romeinen te hulp te roepen, werd ze gevangen genomen. Volgens sommige bronnen moest ze in Rome als oorlogsbuit meelopen in de triomftocht van keizer Aurelianus, geketend en omringd door gladiatorern en olifanten. Ze stierf onder onduidelijke omstandigheden in gevangenschap.

Bob Dylan en A. den Doolaard

Rolf Hoekstra kreeg van Albert Koevoet, groot bewonderaar van de schrijver en journalist A. den Doolaard over wie hij bijna alles weet en verzamelt, een mail dat hij een klein stukje van het interview dat Rolf Hoekstra in januari 1971 met A. den Doolaard in Hoenderloo had gehouden, op zijn website had geplaatst. Zie: http://www.adendoolaard.nl/berichten/bob-dylan.

Nu Bob Dylan de Nobelprijs voor literatuur 2016 had gewonnen, leek het Albert Koevoet leuk om te kijken wat A. den Doolaard in dat interview over Dylans poëzie zei:
"Vroeger schreef ik poëzie in een strak schema met een doortimmerd rijm. Nu niet meer. Het gaat niet om het recept, maar om het voltage. Als je werkelijk geladen bent met leven, kun je daaraan gestalte geven. Ik heb hier een bundel van Bob Dylan, geweldig. Je kunt het gek vinden voor een oude knar van zeventig, maar ik heb het boek stukgelezen", einde citaat.

Het interview met A. den Doolaard ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag verscheen 45 jaar geleden gelijktijdig in de Nieuwe Leidse Courant, de Nieuwe Haagse Courant, het Dordts Dagblad en in De Rotterdammer met als kop 'Dronken van het leven maar niet bang voor de dood'. Het begin van deze krantenkop werd later de titel van de biografie van A. den Doolaard 'Dronken van het leven' door Hans Olink.

Koningin Máxima bij uitreiking Geuzenpenning

Koningin Máxima was aanwezig bij de uitreiking van de dertigste Geuzenpennning op maandag 14 maart 2016 in de Grote Kerk van Vlaardingen tijdens een besloten bijeenkomst. De onderscheiding gaat naar Migrant Offshore Aid Station (MOAS), een particuliere organisatie die bootvluchtelingen in nood helpt op zee. Directeur Eduard Nazarski van Amnesty International reikte de Geuzenpenning uit.

Rond dit evenement werden gedurende de gehele maand maart 2016 tal van culturele manifestaties gehouden in Vlaardingen. Onder meer een expositie in het nieuwe cultureel centrum Kade40 aan de Westhavenkade 40. Curator Frans de Winter vroeg aan kunstenaars, onder wie Rolf Hoekstra, om een bijdrage te leveren.

Allah

Met de berg Ararat in de wolken op de achtergrond in oostelijk Turkije -waar de vermeende resten van de ark van Noach zich zouden bevinden- kwam ik in 1972 een man op een paard tegen. Ik vroeg hem of ik zijn rijdier mocht lenen.
"Op één voorwaarde ", zei hij. " Dan moest ik de volgende zin zo goed mogelijk nazeggen: lã ilãha illa'llãh wa Mohammadu 'rasulu 'llah. Er is geen god dan Allah en Mohammed is Zijn profeet, de geloofsbelijdenis (Sjahada) van de Islam.
Na drie pogingen was hij over de uitspraak tevreden.
Overigens, volgens de Koran Sura 11 : 44 is de ark van Noach (Nuh) gestrand op de al-Djudi, een berg in Arabië.

Spijkerikoon

Diverse Materialen
(spijkertjes, vermessingde nagels, geblauwd staal, aluminiumfolie, cellofaan)
Op Paneel
24.5 x 30.6
2015
Prijs in overleg

Verkoop kunst uit atelier/ikonen/iconen

Kunstschilder Rolf Hoekstra is begonnen met het verkopen van eigen werk uit zijn atelier. Dat betekent kunst tegen toegankelijke prijzen.

Rolf Hoekstra werkt in series, meestal op papier: huisjes, Afghanistan -de lege nis van de vernielde Boeddha van Bamiyan ("ik heb aan zijn voeten geslapen, op zijn hoofd gestaan")-, hoekjes heelal, ikonen.

Van de hieronder afgebeelde aquarel "icoon icoon" zijn er twaalf gemaakt en verkrijgbaar voor driehonderd Euro per stuk , inclusief lijst. Voor contact stuur een mailtje naar
mail@rolfhoekstra.nl

Welgezindheid jegens vreemdelingen

Deze "icoon icoon" is geschilderd naar de moeder der iconen, te zien in het Tretjakof Museum in Moskou, gemaakt door de Russische monnik Andrej Rubliev (ongeveer 1360 - 1430). Deze icoon wordt ook de Drievuldigheidsicoon of Triniteitsicoon genoemd. Maar heeft als bijnaam "Xenofilie", ofwel "Welgezindheid jegens vreemdelingen". Voorwaar, geen overbodige luxe in deze xenofobe tijden. Dit naar aanleiding van Genesis 18:2-15, waar Abraham (99 jaar oud) drie hem kennelijk onbekende mannen (vreemdelingen) gastvrijheid verleent, een maaltijd aanbiedt en te horen krijgt dat zijn vrouw, de kinderloze Sara, hem een zoon (Isaäk) zal baren.
"Abraham nu en Sara waren oud en hoogbejaard; het ging Sara niet meer naar de wijze der vrouwen. Dus lachte Sara in zichzelf, denkende: Zal ik wellust hebben nadat ik vervallen ben, terwijl mijn heer oud is?" (Nieuwe vertaling Nederlands Bijbelgenootschap, 1957).

Rolf Hoekstra - icoon icoon

"icoon icoon", aquarel
image 18 x 23 cm
Van deze icoon zijn er twaalf gemaakt, elke icoon is uniek.
De nummers één (1/12),twee (2/12) en 7 (7/12) zijn verkocht.

Andrej Roubliev

Over deze drie mannen wordt zowel in enkelvoud als meervoud gesproken, wisselend, na de woorden "En de Here verscheen aan hem bij de terebinten (eiken) van Mamre". Vandaar de naam Drievuldigheidsikoon: God de Vader (links), God de Zoon (midden) en God de Heilige Geest (rechts).
Deze aan Andrej Roubliev (ongeveer 1425) toegeschreven Gastvrijheidsicoon zou de wens uitspreken dat het aanschouwen ervan vreugde brengt in de harten van de mensen en tegelijk hen mag inspireren tot een gastvrij leven vanuit de liefde die God zelf is.
De toeschouwer wordt uitgenodigd naar alledrie de figuren tegelijk te kijken, waarbij de Heilige Geest alles in beweging brengt en deze weidse bewegingsboog gaat tegen de klok in, van rechts naar links om als het ware te eindigen bij de voeten van de Vader, om daar opnieuw te beginnen. Dit betekent dat Gods werking een Goddelijke is en niet van de aarde, afhankelijk van tijd en duur.
De drie personen dragen alledrie een dunne rietstengel om hun gelijke macht aan te duiden.

Open Ateliers Vlaardingen 2014

Ook Rolf Hoekstra doet zoals bijna elk jaar weer mee aan de Open Ateliers, de kunstmanifestatie die voor de tweeëntwintigste keer in Vlaardingen wordt gehouden en wel op zaterdag 24 en zondag 25 mei 2014. Iedereen is van harte welkom tussen elf uur 's morgens en vijf uur 's middags op maar liefst 32 locaties bij meer dan vijftig kunstenaars.
Tevens is er een overzichtsexpositie van de deelnemende kunstenaars in Kade40 aan de Westhavenkade 40 te Vlaardingen.
Een catalogus (oplage 2500 exemplaren) is gratis verkrijgbaar bij Kade40, Galerie Pervelle (Fransenstraat 25), VVV Vlaardingen (Hoogstraat 105) en het Stadsarchief aan Plein Emaus 5.
Stichting Mareado organiseert de Open Ateliers Vlaardingen met onder meer als doel beeldende kunst onder de aandacht te brengen van een groter publiek en bij te dragen aan de ontwikkeling van de kunst.

De afbeelding linksboven is een foto van de inzending van Rolf Hoekstra voor de expositie in K40. De titel van het ingezonden werk luidt: "Twee zomerhuisjes in zonneregen", olieverf op papier.
Beide foto's daaronder geven een impressie van zijn atelier met rechts de lege nis van de verwoeste Boeddha van Bamiyan, eveneens werk op papier met als titel "Emptiness". Leeg worden. Daar is de ware boeddhist vol van. En dat is de Boeddha van Bamiyan dankzij de Talibaan gelukt.

Boek oorlog Afghanistan

Foto boven gemaakt door Hugo de Oude

Samen met Hugo de Oude (zie portret rechts) schreef ik bovenstaand boek op basis van zijn dagboeken. Het verscheen in 1987. Het was een ongelooflijk verhaal. Een half jaar lang was hij 2500 kilometer dwars door het door de Russen bezette Afghanistan getrokken. Meestal te paard, soms met de Russische tanks op zijn hielen.
Wie, zoals ik, het meedogenloze Afghaanse klimaat met zijn extreme koude kent, kon slechts grote bewondering koesteren voor de tocht die Hugo de Oude maakte, samen met een Nederlandse cameraman en een Afghaanse tolk.

Tijdens het schrijven had ik intensief contact met hem. Hij behoorde tot de uiterst zeldzame categorie mannen die geen onrecht kan zien. Altijd onderweg. Geen enkele waarde hechtend aan geld of goederen. En een onaantastbaar geloof in God, hoewel hij daarvan weinig liet merken. Ook niet in zijn dagboeken. Hij schreef in zijn inleiding tot het boek: "Was ik naïef toen ik aan mijn reis door bezet Afghanistan begon? In elk geval heb ik die naïviteit met het verlies ervan moeten bekopen".

Donderdag 18 maart 1999 werd ik opgebeld. Een vrouwenstem zei: "U kent mij niet. Ik ben een nichtje van Hugo de Oude. Ik weet dat u samen met hem een boek heeft geschreven over de oorlog in Afghanistan. Ik moet u zeggen dat hij gisteren is overleden. Ik vertel u dit uit een gevoel van piëteit. Hij was de laatste jaren nogal depressief. Hij heeft het er erg moeilijk mee gehad dat er mogelijk mensen in Afghanistan zijn gedood omdat ze hem onderdak hadden verschaft. Hij is gisteren gevonden in de bossen bij Balkbrug. Doodsoorzaak? Onderkoeling!"

Nog diezelfde 18 maart verscheen in ochtendblad Trouw een rouwadvertentie: "Bij God geborgen, onze lieve broer, zwager en oom HUGO JAKOBUS DE OUDE, geboren 13 maart l943".
Er werd een herdenkingsdienst gehouden in het Evangelisch centrum 'de W.I.C' aan de Coevorderweg 6 te Balkbrug in Overijssel. In dit centrum wordt onderdak geboden aan mensen in nood. Hugo is begraven op de begraafplaats te Oud Avereest.

Het boek is inmiddels uitverkocht. Bij mij zijn nog enkele exemplaren verkrijgbaar.

HeavyLight in Glazen Huis

In de nacht van vrijdag op zaterdag 24 december 2015 trad de Rotterdamse rockband HeavyLight live op in het Glazen Huis te Heerlen. Ze coverden "I'll be there this Christmas" van Gary Fomdeck. Gerard Ekdom Twitterde: "Ha ha, well done guys!!". Daarna speelden ze het eigen nummer "Close To You". Frontman Allart Hoekstra mocht namens de band een bedrag van duizend Euro overhandigen, opgehaald tijdens een Benefietconcert in Rotown te Rotterdam de zondag ervoor.

HeavyLight Radio 2 Talent

Zondag 3 mei 2015 is HeavyLight uitgeroepen tot Radio 2 Talent in de Paul Rabbering Show met het nummer 'Close To You', dat zij begin 2015 als nieuwe single uitbrachten.

Release debuutalbum HeavyLight

Zondagavond 16 maart 2014 is in een overvol Rotown te Rotterdam het debuutalbum "Your Kingdom" van HeavyLight tijdens een liveshow gereleased. 3FM DJ Herman Hofman die de CD onthulde, zei later "allemaal hits".

Afgezien van het kleurrijk geschakeerde muzikale rocklandschap van twaalf nummers, is dit ook nog eens verpakt in een kunstig gevouwen kartonnen doosje waarvan voor en achterkant hetzelfde zijn, maar dan gespiegeld in licht en donker. Zowel Heavy als Light dus.
Luister bijvoorbeeld het ruige 'Leave us behind' tegenover het majestueuze
'Your Kingdom' , en je weet waar deze band, ook wel het Rotterdamse antwoord op Muse genoemd, toe in staat is. Links is het volledige album gratis te beluisteren via spotify.

Op Valentijnsdag 2014 (14 februari) was de nieuwe single 'All For Me' van HeavyLight al uitgebracht bij wijze van voorproefje. Het gaat om de derde single van deze band, te koop via iTunes voor 99 cent (0,99 Euro):

https://itunes.apple.com/nl/album/all-for-me-single/id820310186?ign-mpt=uo%3D4

Allart Hoekstra heeft de muziek gecomponeerd en de teksten geschreven. Rolf Hoekstra heeft aan diverse songteksten van zijn zoon Allart meegeschreven.

Hieronder de tekst van het derde nummer:

Hold on
Dance alone in empty rooms, sing your silent song
find the colours of your fantasies, paint the blind man black
roam the world but stay at home, like a buddhist monk
stand in crowds but be alone, like an ordinary man

stranded letters from your beloved, cleared by salty tears
jubilate for broken hearts, yawn for agony
lovely crazy fool, rejected stone, turn into a star
tiny little pawn, become a queen
go check and mate the king

hold on, hold on
till your madness finds its grace
headstrong dreamer
you, hold on, hold on
until your act finds a stage
be as you are

Foto: Adrian Kuipers
Van links naar rechts: Dylan Viset (toetsen en zang), Sander Beerens (bas en zang) , Jeroen Beerens (drums en zang) en frontman Allart Hoekstra (zang en gitaar).

Het debuutalbum is opgenomen in de vermaarde studio Wisseloord en voltooid in de Down Under studio van Nando Eweg en John Ewbank in Hilversum. En in 'Allart's bedroom', zoals het in het in het Engels gestelde bij het debuutalbum gevoegde boekje met alle songteksten treffend opmerkt.

'Your Kingdom' is online te koop bij Bol.com voor 15,99 Euro, op iTunes en te beluisteren op Spotify. De fysieke CD is te koop bij Velvet en Plato.

HeavyLight is bekend van live-optredens en reguliere airplay in de studio's van onder andere 3FM (Giel Beelen, Stenders, Gerard Ekdom, Serious Talent), radio 538, radio 2, De Wereld Draait Door, Toppop3 en nu.nl. Ook werden de videoclips van niet alleen 'Hey' maar ook van 'Any Moment Now' getipt door Coldplay op hun officiële website Coldplay.com (Hey is nog steeds zichtbaar in de hypnofeed top 25). Bovendien heeft de band concerten gehad op vele grote en kleine podia in het land.

HeavyLight BEKROOND
Zondagmiddag 3 mei 2015 is HeavyLight uitgeroepen tot Radio 2 Talent in het radioprogramma van Paul! (Paul Rabbering).
"Met het nummer 'Close To You', dat ze in 2015 uitbrachten, lijkt hun grote doorbraak nog meer dichterbij", aldus de website van Radio 2.
HeavyLight speelde dit nummer onder meer tijdens NPO Radio 2 voor Nepal.
De onderscheiding betekent voor HeavyLight dat ze de komende twee maanden bijna dagelijks op Radio 2 te horen zullen zijn.

Meer over deze band is te vinden op heavylight.nl.

Eerste expositie Kade40

Ook Rolf Hoekstra deed mee aan de decembertentoonstelling 2013 in het spiksplinternieuwe cultuur- en educatiecentrum Kade40 aan de Westhavenkade in Vlaardingen. Het thema was 'Kunst en Politiek'.
Wethouder Kunst & Cultuur van de gemeente VlaardingenJan Robberegt, tevens curator van de expositie, opende de tentoonstelling. Evenals hij spraken ook Mareado-voorzitter Kees van der Windt en Kade40-directeur Sylvia Hagers met gepaste trots over het tot schitterend cultuurpaleis verbouwde oude postkantoor.

De wethouder citeerde dichter/schilder Lucebert met zijn bekende "Alles van waarde is weerloos". "In de politiek gaat het om het verwerven van macht. Als je als politicus die macht hebt verworven, moet je die verworven macht gebruiken om het kwetsbare te beschermen. Kunst en politiek staan in een haat-liefde verhouding tot elkaar. De politiek gebruikt de kunst als het haar uitkomt en bezuinigt daar desgewenst op." De wethouder sprak er zijn voldoening over uit te kunnen melden dat hij en zijn voorgangers de afgelopen jaren niet op kunst hebben bezuinigd.

Lijst van deelnemers aan de decemberexpositie:
Bikkel, Esther van Duffelen, Marjon Hoogendijk, Arno Bauman, Joop van Dongen, Robert Willem Daalmeijer, Eric Terreehorst, Beaty Czetö, Marieke van 't Hof, Sander Groen, Rolf Hoekstra, Zhanhong Liao, André Pelgrim, Elly Zwaanswijk, Rob Kila, Fijkje Fontijne, Annette Braad, Marianne van der Lecq, Marlene van der Loos, Ton Delfos, Frederiek van der Klugt, Frans de Winter, Elly Dijkshoorn, Cor Maarleveld, Joop van Dorp, Anneke Klein, Liesbeth de Kruijf, Rinke Baaima, Karin van As, Piet Rook, Cees Eykelenboom, Magriet Mostert, Eric Hulsman, Kim Zeegers, Winnie Teschmacher en Angelique van Woerkom

Rolf Hoekstra - Kunst en politiek

Het tweeluik van Rolf Hoekstra in Kade40 aan de Westhavenkade in Vlaardingen:
Titel I : "Waar woorden kunnen liegen, spreken kleuren de waarheid"
Titel II: "Waar politieke kleuren liegen, kunnen woorden de waarheid spreken"

Inmiddels is de curatorlezing van Jan Robberegt in brochurevorm verschenen, aangevuld met een foto (door Klaas Burger) van de deelnemende beeldend kunstenaars samen met hun ingezonden werk. Het is een mooi boekje geworden naar een ontwerp van Studio Bauman. Concept en begeleiding van de decembertentoonstelling 2013 is afkomstig van Peter de jong.

Rolf Hoekstra in zijn atelier. De titel van dit werk op papier luidt: "Waar woorden kunnen liegen, spreken kleuren de waarheid".

Voor de eenentwintigste keer is dit jaar (2013) het weekend van de Open Ateliers Vlaardingen gehouden en wel op zaterdag 1 en zondag 2 juni 2013 van 11.00 tot 17.00 uur.

In Cultureel Centrum Hollandia was een overzichtsexpositie van de deelnemende kunstenaars te bezoeken. Ook Rolf Hoekstra deed weer mee. Dit keer met Emptiness, lege nis van de Boeddha van Bamiyan, voor het eerst in het openbaar te zien.

Deze tentoonstelling liep van vrijdag 17 mei tot en met vrijdag 7 juni 2013. Voor de laatste maal in gebouw Hollandia dat, zoals bekend, zal worden verkocht. Een nieuw cultuurcentrum zal worden ingericht in een pand aan de Westhavenkade 40.

Open Ateliers en de expositie worden gehouden onder auspiciën van Stichting Mareado, het platform dat onder meer probeert het werk van Vlaardingse kunstenaars te promoten.

Hieronder enkele foto's van Rolf Hoekstra's atelier tijdens de Open Atelierdagen:

Rolf Hoekstra open ateliers 2013 1

Melkweg

Aan de voeten van de grote vijftig meter hoge Boeddha in de Bamiyanvallei in Afghanistan leerde ik de hemelse Verlichting kennen. Daar, op een hoogte van 3000 meter, in een beschutte plooi van het woeste berglandschap de Hindu Kush, een uitloper van de Himalaya, zag ik een sterrenhemel die ik niet eerder had gezien. Ik zag (een stukje van) de Melkweg met zijn doorsnede van honderdduizend lichtjaar en al zijn miljarden sterren in een koepel van de nacht in al zijn pracht. De nachtelijke hemel was zo licht dat ik zelfs een groenachtige schaduw op de Bamiyanbodem wierp.
Zo ontstond vele jaren later de serie Hoekjes Heelal. Hierbij een detail van zo'n werkje op papier in aquarelverf (image 22 x 22 cm). Andere hoekjes zijn 11 x 11 cm. Het grootste kan namelijk slechts worden weergegeven door het kleinste, dat op nanoschaal gemeten weer heel groot blijkt te zijn.

Ceci n' est pas Vlaardingen

"De uiteenlopende relaties tussen kunstenaars en werkelijkheid die ik waarnam zal ik proberen een beetje uit te sorteren. Allereerst de meest directe relatie. Kunstenaars die met hun kunst de werkelijkheid portretteren of portretteerden zoals de schilder Rolf Hoekstra", aldus Hans Venhuizen in zijn curatorlezing naar aanleiding van de decembertentoonstelling Werk/Werkelijkheid in de Hollandia Galerie. Deze lezing is onlangs (januari 2013) onder de titel Ceci n' est pas Vlaardingen in brochurevorm verschenen.

Uitgangspositie van zijn expositie was de verhouding van kunstenaars tot de werkelijkheid, zoals Magritte duidelijk maakte dat het bij zijn schilderij van een pijp om een geschilderde pijp ging en niet om een werkelijke. "Ik vond in de Vlaardingse ateliers werk van kunstenaars dat zij direct als werkelijkheidsportret hadden gemaakt maar ook waarnemingen die daaraan vooraf gingen. Observaties die later als basis gaan dienen voor hun werk", aldus Hans Venhuizen.
Hij vertelt: "Rolf Hoekstra was journalist voordat hij in 1984 besloot kunstenaar te worden. Hij maakte in de jaren 80 een grote reis naar Afghanistan die hem tot op de dag van vandaag stof voor verbeelding bezorgt. Met kleurrijk geabstraheerde taferelen verwijst Hoekstra naar plekken die hij bezocht of graag zou willen bezoeken maar niet kan, zoals zijn hoekjes van het heelal. In een hoekje van zijn atelier zag ik een geschilderd tafereel van een snelweg op een gewone dinsdagavond na de spits vermoed ik. Het bleek een werk uit een periode toen hij net begonnen was met schilderen. (....) Het was juist dit werk dat op mij een sterke indruk van tijdloosheid maakte en me wist weg te voeren naar een voor mij onbekende maar desalniettemin vertrouwde verte."

Rolf Hoekstra: "Die grote reis naar onder meer Afghanistan was een reis per volksautomobiel via Turkije naar Syrië en door de Syrische woestijn (Palmyra) naar Bagdad, vervolgens naar Nineveh en door Iran (Isfahan) naar de Middeleeuwen van Afghanistan (Herat, Kandahar, Kaboel). Daar bracht ik een bezoek aan de nog niet opgeblazen Boeddha's van Bamiyan.
Vervolgens ging de reis via Pakistan naar India waar ik een half jaar links rijdend het land doorkruiste, onder meer naar Bombay (Mumbai), Madoerai, Madras, langs Calcutta naar Varanasi (Benares) en weer terug naar Vlaardingen. De reis duurde anderhalf jaar".

Decemberexpositie 2012

Jan Robberegt, wethouder van kunst en cultuur, heeft vrijdagavond 30 november in de Hollandia Galerie aan de Oosthavenkade 42 te Vlaardingen de jaarlijkse decemberexpositie geopend. De tentoonstelling duurde tot en met 22 december.

Stichting Mareado, platform voor beeldende kunstenaars, nodigde dit jaar Hans Venhuizen uit als curator. Onder de titel 'Werk/Werkelijkheid' ging hij op zoek naar de rol van de echte wereld in en achter het werk van Vlaardingse kunstenaars.

In veel Vlaardingse ateliers vond hij waarnemingen van de wereld 'as it is'. Het leverde een interessante expositie op. Bij Rolf Hoekstra trof hem, zoals hij zelf zei, de aquarel van een nachtelijke snelweg, in 1982 gemaakt met als titel 'Gezien''. Deze is in de expositie opgenomen. Rechtsonder op de foto Hans Venhuizen (links) en de wethouder.

Bij de samenstelling van de expositie had de curator gekozen voor de diverse stadia van ontwikkeling die een mens in zijn leven doorloopt. "Geen spektakel, maar een lierfdevolle portrettering", zei hij. Aan het slot van zijn lezing bedankte hij Peter de Jong en Arno Bauman en met hen Mareado voor hun support bij de totstandkoming van de expositie.

Behalve Rolf Hoekstra deden aan de tentoonstelling mee:
Marjon Hoogendijk, Ineke Roelfzema. Zhanhong Liao. Leen Droppert, Hans Rikken, Ton Delfos, Annette Braad, Eric Terreehorst, Arno Bauman, Jan Prins, Eric van Straaten, Marianne van der Lecq, Elly Dijkshoorn. Wilma Kuil, Peter Dumas, Ton Slits/Dieuwertje Komen, Bikkel, Beaty Czetö, Magriet Mostert, André Pelgrim, Winnie Teschmacher, Elly Zwaanswijk.

Tempelmeisje

Er is iets merkwaardigs met deze foto en het tempelmeisje in de Indiase stad Belur aan de hand. Wat? Dat vertel ik een andere keer.

Webboek Schaduw van de vader

Klik op de linkermenubalk van deze website voor het openen van een virtueel boek dat gaat over kinderen die in de oorlog zijn verwekt en als gevolg daarvan die oorlog altijd bij zich dragen.
Dit zijn geen oorlogskinderen maar wel kinderen van de oorlog. Ze zijn misschien ‘anders’ dan de kinderen die voor of na de oorlog zijn geconcipieerd.

Dit = geen boek = een boek = een roman in wording. U kunt hier alleen de eerste ongeveer 25 bladzijden bekijken.
Echter, de eerste helft van het boek is bijna klaar, ongeveer honderd pagina’s. Wie deze uitgebreide tekst wil lezen, sture een mailtje naar mail@rolfhoekstra.nl en krijgt vervolgens bericht waar de laatste versie van deze roman te vinden is. Gratis en voor niks.

Op zaterdag 2 en zondag 3 juni 2012 is voor de twintigste keer het weekeinde van de Open Ateliers Vlaardingen gehouden. U bent van harte uitgenodigd voor de overzichtsexpositie in Hollandia Galerie aan de Oosthavenkade 42 tot en met vrijdag 8 juni 2012.. Deze tentoonstelling toont werk van de deelnemende kunstenaars Ook Rolf Hoekstra doet mee en wel met een werk uit zijn serie 'Hoekjes heelal'., hieronder in beeld gebracht met foto's gemaakt op de avond van de opening.

De Open Ateliers zijn een initiatief van de Stichting Mareado, die zich onder meer ten doel stelt beeldende kunst onder de aandacht te brengen van een groter publiek. Stichting Fonds Schiedam Vlaardingen e.o. en de gemeente Vlaardingen verleenden financiële steun.

Dronken van het leven

Nu, na veertig jaar, herinner ik me het interview met A. den Doolaard in zijn huis te Hoenderloo nog goed. Dat vraaggesprek werd gehouden ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag in 1971.

Het huis, rietgedekt, stak wat hoger gelegen wit af tegen de donkere hoge bomen erachter. Hij ontving mij met thee op een soort verhoging achter een houten hekje en voor een wand met boeken tegen de muur achter mij.
We keken uit op zijn vrouw die een meter lager in de ruime woonkamer achter een zwarte vleugel zat en af en toe deelnam aan het gesprek.

Kennelijk was het tot dan toe gehouden interview hem goed bevallen, want Den Doolaard nodigde mij uit in zijn stenen schrijvershuisje tussen de bomen in de tuin, een meter of vijftig van de woning verwijderd.
Boeken langs de muren, een potkachel, een bureau en een bed. Meer stond er niet.

Op 'n gegeven moment vroeg ik hem hoe hij tegenover de dood stond. Hij was niet ingenomen met die vraag, zo bleek duidelijk uit zijn lichaamstaal.
Hij zei: "Eigenlijk houd ik me helemaal niet bezig met de dood. Ik houd nu eenmaal hartstochtelijk veel van het leven".
Daarna vroeg hij mij of ik zijn werk kende. Ik zei dat ik niet alles van hem had gelezen, maar wel het een en ander.
"Wat vind je m'n beste boek?" vroeg hij op de man af.
Ik zei: "Kleine mensen in de grote wereld".
Hij antwoordde: "Daar ben ik het helemaal mee eens".

Aan het slot van het interview kwam Den Doolaard toch nog terug op mijn vraag over de dood. Als journalist moet hij gedacht hebben: "Ik moet daar misschien toch iets over zeggen".
"Als ik dood ben", zei hij, "mogen ze mij het liefst naast dit huisje in een kuil gooien. Dan hoop ik dat er op 'n gegeven moment uit mijn borst een boom groeit en...", hij stond op en gebaarde "dat in mijn takken vogels zich gaan nestelen en dat ik zo blijf voortleven terwijl in de lente nieuw geboren vogels de hemel tegemoet vliegen."

Zo herinner ik mij zijn woorden. Maar ik kan ze niet verifiëren, omdat ik niet meer over het artikel in de krant beschikte. In het Haags gemeentearchief zocht ik het interview op. Over dat 'in een kuil gooien' stond niets. Pas nu herinnerde ik me weer dat hij toen zei: "Schrijf dat maar niet op. Allereerst, het mag niet van de overheid, je laten begraven in je eigen tuin (iets wat ik vreemd vond uit zijn mond te horen). Bovendien, ik wil m'n vrouw en kinderen er niet mee belasten.'"
Wel stond in het interview dat hij er veel voor voelde om na zijn overlijden te worden verbrand op een stapel hout, zoals ze in India doen. En dat hij "dronken van het leven was, maar niet bang voor de dood". Dat werd in de krant de kop.

Overigens, mijn vraag over hoe hij dacht over de dood was enigszins prematuur. A. den Doolaard overleed ruim 23 jaar later, op 26 juni 1994. Hij was toen 93 jaar oud. In de biografie 'Dronken van het leven', geschreven door Hans Olink, staat te lezen dat hij werd begraven in een lichtgekleurde houten kist, samen met een foto van de Mont Blanc, de berg die hij zo vaak beklommen had, en een foto van zijn vrouw Erie Spoelstra-Meijer (Wampie).
In een advertentie in NRC Handelsblad verscheen in een algemene kennisgeving de tekst: "Na een intens en prachtig leven heeft Bob zijn levensvonk teruggegeven aan het grote vuur". De zwerver, schrijver en journalist werd begraven onder een zwerfkei.

Bij vertrek gaf Den Doolaard mij zijn zojuist verschenen boek 'Ogen op de rug', met op de titelpagina een handgeschreven tekst die ik hierbij afbeeld.

Dronken van het leven

In juni van dit jaar (2011) verscheen bij uitgever Atlas de vuistdikke biografie van
A. den Dolaard, zwerver, schrijver, journalist. Door Hans Olink.

Op bladzijde 9 staat:

De titel van dit boek is ontleend aan een uitpraak van A. den Doolaard:

'Dronken van het leven, maar niet bang voor de dood'

(interview Rolf Hoekstra met A. den Doolaard, De Rotterdammer, 30 jan. 1971)

"Ik wil de natuur opvreten, zodat de bomen uit m'n borst groeien. Ik wil als een berg in de hemel stijgen. Ik wil opgaan in het al."

Zo begon het interview, dat tegelijkertijd ook verscheen in Dordts Dablad, Nieuwe Leidse Courant en in de Nieuwe Haagse Courant.

Dat gesprek werd gehouden in januari 1971. Een week later zou hij zeventig jaar worden. En nu, veertig jaar later, word ik, terwijl ik deze woorden tik, volgende week (26 oktober) zeventig jaar. Is dat merkwaardig? Ja, dat vind ik merkwaardig. En nog merkwaardiger vind ik dat ik dit jaar een serie 'werken op papier' ben begonnen die gaat over eeuwigheid, oneindigheid en tijd.

Decemberexpositie 2011

De decemberexpositie in de Hollandia Galerie aan de Oosthavenkade 42 te Vlaardingen wordt dit jaar gehouden van 26 november tot en met 16 december 2011. Stichting Mareado, organisator van deze expositie met als thema "Samen Sterk" heeft Ron Weijers bereid gevonden om als gastcurator op te treden.

Er doen 29 Vlaardingse kunstenaars mee, onder wie Rolf Hoekstra. Hij vervolgt zijn dit jaar tijdens de Open Ateliers begonnen serie over eeuwigheid, oneindigheid en tijd.
De titel van zijn serie luidt: "Het menselijk drama in twee zinnen".

Jan Robberegt, wethouder van kunst en cultuur, opende de expositie vrijdagavond 25 november 2011 met de woorden dat hij in Vlaardingen een mooi cultureel klimaat wenst te realiseren. "Is kunst een linkse hobby voor de elite? Nee, want kunst is een bijdrage aan de identiteit en aan de ziel van de stad."

Gastcurator Ron Weijers zei dat het niet eenvoudig was geweest om 'een beeld' van alle kunstwerken van de deelnemende kunstenaars samen te smeden. Dat was zijn opdracht. De kunstenaars was slechts één beperking opgelegd, namelijk de maatvoering van 50 x 150 centimeter. Verder waren ze volledig vrij. Kunstenaars zijn en blijven individuen. "Als kunstenaar begrijp ik dat. Toch vind ik dat ik er in geslaagd ben (samen met anderen overigens) van het werk van al die kunstenaars 'één beeld' te maken dat 'pracht en kracht' uitstraalt."

De openingstijden van de Hollandia Galerie zijn: woensdag van 10 tot 17 uur, donderdag van 13.00 tot 17.30 uur en van 18.30 tot 21 uur, vrijdag van 13 tot 17 uur en zaterdag van 10 tot 13 uur.

Donderdagavond 8 december heeft gastcurator Ron Weijers in de Hollandia Galerie een lezing gegeven over 'cultureel ondernemerschap' van de kunstenaar, mede gezien de landelijke bezuinigingen in de kunst- en cultuursector.

Open atelier en expositie 2011

Open Ateliers 2011

Zaterdag 14 en zondag 15 mei is in Vlaardingen voor de negentiende keer de route “Open Ateliers” gehouden. Ook Rolf Hoekstra deed weer mee, op beide dagen tussen elf uur ’s morgens en vijf uur ’s middags..

Ter gelegenheid van deze Open Ateliers was er in in Galerie Hollandia aan de Oosthavenkade in Vlaardingen een overzichtstentoonsteling met werk van de deelnemende kunstenaars. En wel tot en met zaterdag 4 juni.

Rolf Hoekstra toonde beide hierbij afgebeelde ‘werken op papier’ met als titel “Het menselijk drama in twee zinnen I “ en “Het menselijk drama in twee zinnen II”.

Oftewel:
“The human tragedy in two sentences I” en “The human tragedy in two sentences II”.

De in “I” genoemde zin van Rolf Hoekstra is voor het eerst verschenen op de Achterpagina van NRC Handelsblad, 24 december 2008.

Beide hierbij getoonde afbeeldingen zijn met hun afmetingen van slechts 6 x 12 centimeter klein van gestalte maar…. Vul zelf maar in. Ze vormen het uitgangspunt voor een nieuwe serie die kan worden gezien als een vervolg op de “Hoekjes heelal” en waarvan nog niet duidelijk is hoe groot of klein deze gaat worden.

Twee nieuwe "werken op papier"

Rolf Hoekstra maakte twee nieuwe "werken op papier" in de serie Hoekjes Heelal, namelijk "Is that all there is", 1993 / 2010 en "Tabula rasa", 1995/2010.

Beide schilderijtjes in gemengde techniek (met lijst 40 x 50 cm) horen bij elkaar, vormen één geheel en zijn geïnspireerd op het eindeloos volle en het eindeloos lege. "Zowel vol als ledig is volledig."

Open Ateliers 2010

Op zaterdag 15 en zondag 16 mei 2010 is voor de achttiende keer in Vlaardingen de kunstmanifestatie 'Open Ateliers' gehouden.

Dit jaar was er geen overzichtsexpositie in Galerie Hollandia.
Inplaats daarvan is er een catalogus verschenen waarin werk van maar liefst 41 deelnemende kunstenaars en 'gasten' wordt getoond.
Deze catalogus van 48 pagina's, een mooi door Arno Bauman vormgegeven 'bewaaritem', is op diverse plaatsen in de stad (VVV-kantoor) en in de ateliers gratis verkrijgbaar.

Het weekeinde van de Open Ateliers werd ook dit jaar georganiseerd door Stichting Mareado, een platform voor beeldende kunstenaars met als doel hun werk en de bekendheid en eventuele verkoop ervan te bevorderen.

Ook Rolf Hoekstra deed mee mee en is in de catalogus vertegenwoordigd met drie werken op papier uit zijn serie 'Afghanistan'.Twee daarvan "Emptiness", een impressie van de door de Talibaan verwoeste Boeddhabeelden in de
Bamiyanvallei ("ik heb aan zijn voeten geslapen, op zijn hoofd gestaan"),
en "Band-i-Amir" is ook op deze homepage terug te vinden.

Boek Afghanistan

Rolf Hoekstra schreef samen met Hugo de Oude een boek over Afghanistan tijdens de Russische bezetting met als titel "Paardehoeven in tanksporen". De ondertitel luidt: "Dwars door bezet Afghanistan".

"Het drietal doorkruist met een wapentransport eenzame woestijnen en bezoekt afgelegen bergdorpen waarin Mujahedien zich hebben verschanst.. Ook ondergaan ze bloedige confrontaties in steden als Herat", aldus de achterflap.

Rolf Hoekstra heeft nog enkele exemplaren van dit spannende boek, uitgegeven in 1987 door Uitgeverij De Geus te Breda, in zijn bezit.
Voor Euro 15,-, exclusief eventuele verzendkosten, kan men dit ook nu weer interessante en inzichtgevende boek (240 blz.) bestellen bij mail@rolfhoekstra.nl

De achterflap: "Achtervolgd door Russische tanks, maken zij vreemde paardensprongen over het duistere veld dat Afghanistan heet. Totdat de dieren er dood bij neervallen."

..."Er kwam nog iets bij. Tijdens deze tocht groeide tussen ons drieën de haat. Een koude oorlog ontbrandde, met steeds wisselende machtsverhoudingen, bondgenootschappen en pogingen tot verraad."...

Meer lezen? Klik links in menubalk op Afghanistan.

Groepsexpositie Vlaardingers

Van 11 tot en met 18 december 2009 is in Hollandia Galerie (Oosthavenkade42) de jaarlijkse groepsexpositie van Vlaardingse kunstenaars gehouden. Iedereen was van harte uitgenodigd de opening van deze tentoonstelling door Auke Bergsma bij te wonen op vrijdagavond 11 december om acht uur. Ockhuijsen & Bos omlijstten de opening muzikaal. De belangstelling was groot.
Aan de expositie deden mee: Karin van As, Rinke Baaima, Arno Bauman, Auke Bergsma, Bikkel, Tanj Boxman, Annette Braad, Beaty Czetö, Carry van Delft, Jan van Dorp, Joop van Esch, Fijkje Fontijne-Langejan, Rolf Hoekstra, Marjon Hoogendijk, Eric Hulsman, Anneke Klein, Marianne van der Lecq, Bert Otto, André Pelgrim, Dirk Rietdijk, Joop Stigter, Bojoura Stolz, Jeroen Verhoeff en Elly Zwaanwijk.

Open Ateliers 2009

Op zaterdag 16 en zondag 17 mei 2009 is voor de zeventiende keer Open Ateliers Vlaardingen gehouden.

In Cultureel Centrum Hollandia was een overzichtstentoonstelling te zien van de 25 deelnemende kunstenaars. Deze expositie liep van vrijdag 15 mei (vernissage door mevrouw Fabienne Bruinsma, 's avonds om acht uur) tot en met zaterdag 6 juni 2009.

Ook Rolf Hoekstra (Bleekstraat 63, Vlaardingen) deed mee en was op de tentoonstelling in Hollandia vertegenwoordigd met drie werken op papier uit zijn serie Afghanistan.

Aan de Open Ateliers 2009 deden mee

Aan de Open Ateliers 2009 deden mee: Karin van As, Rinke Baaima, Arno Bauman, Bikkel, Annette Braad, Kees Cambee, Beaty Czetö, Elly Dijkshoorn, Esther van Duffelen, Peter Dumas, Cees Eykelenboom, Fijkje Fontijne-Langejan, Frédéric Fortanier, Rolf Hoekstra, Dike Hof, cliënten Ipse de Bruggen, Joke Kuil, Wilma Kuil, Marianne van der Lecq, Celieke van der Linden, Margriet Mostert, Eric Ruygers, Bojoura Stolz, Henk van Vliegen en Elly Zwaanswijk.

Eeuwigheid

Eind vorig jaar vroeg redacteur Ewoud Sanders de lezers van NRC Handelsblad een impressie te geven rond het thema "God". Zo kort mogelijk. Niet meer dan 100 woorden. Een selectie zou op de Achterpagina van de krant worden gepubliceerd. Er volgden meer dan 300 inzendingen, waarvan er ruim 20 werden geplaatst op 24 december 2008. Ook die van Rolf Hoekstra:

Band-i-Amir

Het in de catalogus Open Ateliers 2010 afgebeelde werk Afghanistan, Band-i-Amir (pagina 29), gemengde techniek op papier, 70 x 80 cm, inclusief lijst, is in vergrote versie te zien op deze website. Klik daarvoor op galerie (zie linker bovenhoek), vervolgens op Afghanistan en daarna op nummer 9.

De Boeddha van Bamiyan, Emptiness

In één klap was de vijftig meter hoge Boeddha van Bamiyan, een cultuurgoed van niet te beschrijven importantie in Afghanistan dat stamt uit een tijd van vér voor de geboorte van de profeet Mohammed, met de grond gelijk gemaakt.

Dynamiet tegenover een onschuldig beeld, een icoon van deze tijd. Een tijd vol fundamentalisme en geweld.
Ik heb aan de voeten van de Boeddha geslapen, op zijn hoofd gestaan.

Misschien kon ik door de lege nis van de Verlichte te schilderen iets duidelijk maken van wat verloren was gegaan, maar wat tegelijkertijd nooit kan worden vernietigd. De leegte. Eigenlijk hadden de Talibaan in de geest van de Boeddha gehandeld en zijn leegte gerealiseerd. Het leeg worden.

Voor meer informatie over de Boeddha's van Bamiyan, klik linksboven in het menu op "Afghanistan".

Afbeelding: Emptiness, gemengde techniek op papier, 50 bij 65 cm (zonder lijst), 70 x 90 met lijst, Rolf Hoekstra.

Band-i-Amir in Afghanistan

Van de landen die ik bereisde, heeft, althans wat de natuur betreft, de woestijn in het hart van Afghanistan de meeste indruk op mij gemaakt.
En dan heb ik het over de eenzame en ontoegankelijke woestenij van Band-i-Amir met haar bizarre bergen, haar hooggelegen meren, haar "zee" op zuilen gelegen in de uitlopers van de Himalaya, de Hindu Kush, op ongeveer 3000 meter hoogte.
Nu schilder ik ze vanuit mijn herinnering.

Deze werken 'acryl op papier' meten zonder lijst ongeveer 60 bij 45 cm en met lijst 70 x 80 cm.

Ga naar Galerie (links in het menu) om meer werken te bekijken van deze serie.

Watch Timeless

Ook vorig jaar deed Rolf Hoekstra mee aan de groepstentoonstelling in Galerie Hollandia en wel met een klein werkje, klein maar fijntjes gelijk een uurwerk, onder de titel “watch timeless “. Het thema was toen "de tijd: het verven van maanden", een expositie die door de nieuwe wethouder kunst en cultuur J.L. Robberegt werd geopend.

Ook toen werd de tentoonstelling gehouden door Stichting Mareado, een platform van beeldende kunstenaars dat beeldende kunst onder de aandacht van een groot publiek wil brengen.

Hoekjes Heelal

De beeldend kunstenaar Rolf Hoekstra begon in 1984 te schilderen. Daarvoor was hij jarenlang journalist en reisde hij de hele wereld over. Maar hij wilde niet langer 'slaaf van het nieuws zijn', zoals hij in een interview vertelde.
Rolf Hoekstra werkt in series. Zijn werk 'Hoekjes Heelal' is geïnspireerd door het eindeloos volle en het eindeloos lege en door het licht aan de nachthemel boven het NIET aan lichtvervuiling lijdende Afghanistan.

Over zijn 'waarom van het schilderen' heeft hij eens gezegd: "Misschien is het de kunst om de zin van de zinloosheid te begrijpen".